Διάλεξα το παρακάτω βίντεο για να υπενθυμίσω σε όλους μας την μαύρη επέτειο της βύθισης του ελληνόκτητου δεξαμενόπλοιου "Prestige" στις 19 Νοεμβρίου 2002 και της ασύλληπτα τρομερής ρύπανσης των Γαλλικών και Ισπανικών ακτών από το πετρέλαιο που διέφυγε από το ναυάγιο.
Το κομμάτι λέγεται "Η ακτή της σιωπής (La costa del silencio)" και είναι των "Mägo de Oz", ένα ισπανικό συγκρότημα που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την μουσική Heavy Metal με την Κέλτικη μουσική. Γράφτηκε με αφορμή αυτό το θλιβερό γεγονός, για να τονίσει σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι "να σώσουμε ότι έχει απομείνει".
Επειδή θεώρησα ότι καλό είναι να μπορέσετε να κατανοήσετε τους στίχους του κομματιού, κι επειδή πολύ δεν γνωρίζουν Ισπανικά, τους παραθέτω παρακάτω στα Ελληνικά σε δική μου απόδοση.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξανασυμβεί κάτι τέτοιο "ΠΟΤΕ ΠΙΑ (NUNCA MÁS)".
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η ΑΚΤΗ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Η θάλασσα φτύνει ένα θρήνο,
τόσο αμυδρό, που κανένας δεν τον ακούει.
Ένα πόνο τόσο βαθύ,
που ολόκληρη η ακτή πέθανε.
Ο ήλιος, ο θρήνος και το σύννεφο που αρρώστησε.
Και γράφει τρομερά πράγματα στην άμμο ο πόνος.
Νανούριζε ο φόβος ένα δελφίνι που ήπιε ένα μαύρο νερό.
Η τύχη του αποδήμησε.
Έλα! Θέλω ν’ ακούσω τη φωνή σου.
Κι αν μας έμεινε ακόμα αγάπη,
θα το εμποδίσουμε να πεθάνει!
Έλα! Μέσα στον εαυτό σου είναι η λύση
για να σώσουμε ό, τι όμορφο έχει απομείνει!
Εκεί που φιλοξενείται η τοκογλυφία,
γεννιέται η φιλοδοξία και η δύναμη.
Κι αυτό βλαστίζει στη γη,
το να πεθαίνει για το συμφέρον.
Κι ένας γλάρος, διηγούνται,
αποφάσισε ως πράξη αυτοκτονίας,
να θυσιαστεί στον Ήλιο.
Γέλια, περιφρόνηση,
είναι ένα πλοίο που ναυάγησε
και αιμορραγεί στο νεκρικό του κρεβάτι: τη θάλασσα!
Έλα! Θέλω ν’ ακούσω τη φωνή σου.
Κι αν μας έμεινε ακόμα αγάπη,
θα το εμποδίσουμε να πεθάνει!
Έλα! Μέσα στον εαυτό σου είναι η λύση
για να σώσουμε ό, τι όμορφο έχει απομείνει!
Ας κάνουμε μια επανάσταση!
Ο αρχηγό μας θα είναι ο Ήλιος
Και ο στρατός μας πεταλούδες.
Για σημαία η αυγή
και για τη κατάκτηση,
η κατανόηση ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε
τα σπαθιά με τριαντάφυλλα.
Όσο σου μένει πνοή,
πήγαινε με τον άνεμος να βρεις βοήθεια,
γιατί δεν έμεινε χρόνος.
Το κομμάτι λέγεται "Η ακτή της σιωπής (La costa del silencio)" και είναι των "Mägo de Oz", ένα ισπανικό συγκρότημα που συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την μουσική Heavy Metal με την Κέλτικη μουσική. Γράφτηκε με αφορμή αυτό το θλιβερό γεγονός, για να τονίσει σε όλους μας πόσο σημαντικό είναι "να σώσουμε ότι έχει απομείνει".
Επειδή θεώρησα ότι καλό είναι να μπορέσετε να κατανοήσετε τους στίχους του κομματιού, κι επειδή πολύ δεν γνωρίζουν Ισπανικά, τους παραθέτω παρακάτω στα Ελληνικά σε δική μου απόδοση.
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα ξανασυμβεί κάτι τέτοιο "ΠΟΤΕ ΠΙΑ (NUNCA MÁS)".
Η θάλασσα φτύνει ένα θρήνο,
τόσο αμυδρό, που κανένας δεν τον ακούει.
Ένα πόνο τόσο βαθύ,
που ολόκληρη η ακτή πέθανε.
Ο ήλιος, ο θρήνος και το σύννεφο που αρρώστησε.
Και γράφει τρομερά πράγματα στην άμμο ο πόνος.
Νανούριζε ο φόβος ένα δελφίνι που ήπιε ένα μαύρο νερό.
Η τύχη του αποδήμησε.
Έλα! Θέλω ν’ ακούσω τη φωνή σου.
Κι αν μας έμεινε ακόμα αγάπη,
θα το εμποδίσουμε να πεθάνει!
Έλα! Μέσα στον εαυτό σου είναι η λύση
για να σώσουμε ό, τι όμορφο έχει απομείνει!
Εκεί που φιλοξενείται η τοκογλυφία,
γεννιέται η φιλοδοξία και η δύναμη.
Κι αυτό βλαστίζει στη γη,
το να πεθαίνει για το συμφέρον.
Κι ένας γλάρος, διηγούνται,
αποφάσισε ως πράξη αυτοκτονίας,
να θυσιαστεί στον Ήλιο.
Γέλια, περιφρόνηση,
είναι ένα πλοίο που ναυάγησε
και αιμορραγεί στο νεκρικό του κρεβάτι: τη θάλασσα!
Έλα! Θέλω ν’ ακούσω τη φωνή σου.
Κι αν μας έμεινε ακόμα αγάπη,
θα το εμποδίσουμε να πεθάνει!
Έλα! Μέσα στον εαυτό σου είναι η λύση
για να σώσουμε ό, τι όμορφο έχει απομείνει!
Ας κάνουμε μια επανάσταση!
Ο αρχηγό μας θα είναι ο Ήλιος
Και ο στρατός μας πεταλούδες.
Για σημαία η αυγή
και για τη κατάκτηση,
η κατανόηση ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε
τα σπαθιά με τριαντάφυλλα.
Όσο σου μένει πνοή,
πήγαινε με τον άνεμος να βρεις βοήθεια,
γιατί δεν έμεινε χρόνος.
0 σχόλια στο "Η ακτή της σιωπής."
Δημοσίευση σχολίου